Laatste dagje Griekenland

Zondag 8 oktober 2017
Nou, we hebben het Nederlands elftal kunnen zien, joepie!! Verder hebben we alles gedaan waarvoor we een camping nodig hebben, dus tijd om te verkassen. De keus is gevallen op Ayia Kyriaki, een dorpje 23 km noordwaarts; Appie en Ria blijven nog een dagje hier. Inmiddels zitten we in de meest Westelijke vinger van de Peleponnesus en de bedoeling is dat we langzaam richting Patras of Igoumenitsa gaan en daar de boot nemen. Ook hier staan we weer pal aan zee. Het is droog en onbewolkt, maar er staat een behoorlijk windje. Nu is die grote camper wel weer een voordeel, want die kunnen we zo neerzetten dat we toch nog buiten kunnen zitten. Alhoewel het niet druk was op de camping, is de tegenstelling met deze plek toch wel groot. We staan hier helemaal alleen. Nu ik dit schrijf komt er net een Duitse camper aanrijden. Wij denken dan altijd dat die mensen deze plekjes toch moeten kennen, want het is inmiddels helemaal donker en de weg hier naar toe is nu niet bepaald een snelweg.

Gisteravond waaide het zo hard dat we de schotel niet op durfden te zetten. Vanmorgen tegen 10.30 uur waren de van Zeijstjes er. Even samen koffie gedronken en besloten door te rijden naar Kalo Nero, mede omdat er onderweg in Kyparissia een Lidl is en we allebei weer nodig boodschappen moeten doen. Gisteravond stonden we uiteindelijk met 2 campers, maar dit is een populair plekje, waar al de nodige campers stonden toen we aankwamen, o.a. het Nederlandse echtpaar dat we sinds Epidavros werkelijk overal tegenkomen en die we direkt herkennen aan hun lichtblauwe camper met het opschrift “Sun-Ti” . Ook nu stond er nog behoorlijk wat wind en geprobeerd de campers zo neer te zetten dat we een beetje beschut zaten, maar dat viel niet mee zonder heel a-sociaal te gaan staan. Vanmiddag happy hour gehouden op één van de vele terrassen hier.

Vanmorgen met de fiets naar Kyparissia. Toen we daar gisteren doorheen reden zagen we er een Chinese bazaar en ik wil kijken of ze daar Jezus-nikes hebben, want Jan heeft die van mij alweer een keer gerepareerd. Bovendien wil Appie daar naar de Vodafoon; Appie en Ria gaan met de scooter. Ik wil niet zeggen dat we alle Lidl’s en Vodafoons in de Peleponnesus gehad hebben, maar wel een heel groot aantal. Het was al met al een kilometer of vijf, maar weer langs een drukke doorgaande weg, dus niet echt ontspannend. Bij de bazaar hadden ze de schoenen voor € 3,--. Dit soort bazaars kom je in Spanje overal tegen, hier zie je ze sporadisch. Een eindje verder stond Appie ons al op te wachten bij de Vodafoon. De kaart die hij in Korinthe had gekocht, voor € 10,-- op laten waarderen; heeft ie weer 9 gig voor een maand. Hierna even samen koffie gedronken op een terrasje, waarna wij terug zijn gefietst.

De bedoeling was om woensdagmorgen door te rijden naar Elea, zo’n 10 km verderop. We moesten eerst allebei water tanken en dat kon bij het kerkhof hadden we gelezen. Ik dacht al “bij het kerkhof, hoezo”, maar ik zag inderdaad mensen met hun gieter met water door het poortje van het kerkhof komen. Appie ging daar ook tanken, maar Jan zag een bezoeker op het kerkhof lopen en die zei, ik ga daar geen water halen, ik ga wel naar de douche op het strand. Ondertussen ben ik het afval naar de container gaan brengen en die stond ook bij het kerkhof, dus meteen even gekeken waar die kraan zat. Die zat dus echt op het kerkhof met een slang eraan en later hoorden we van Appie dat de bezoeker, die Jan gezien had, hem heeft geholpen met tanken. Uiteindelijk waren Appie en Ria iets eerder weg dan wij en toen wij bij Elea af wilden slaan richting camperplek, kwamen zij al weer terug, camperplek afgekeurd, hihi. Ook de volgende plek werd afgekeurd en toen besloten door te rijden naar de haven van Katakolo. Volgens de weersverwachting zou het vandaag mooi weer zijn, maar vanmorgen was het zwaar bewolkt en onderweg begon het zelfs te regenen. Eenmaal in Katakolo zo’n 70 km verderop, heb ik zelfs een lange broek en trui aangetrokken voordat we de boel gingen verkennen. Het hele stadje is georiënteerd op de cruiseschepen die hier aanleggen, gemiddeld zo’n 500 per jaar met ongeveer een miljoen passagiers. Allemaal winkeltjes en restaurantjes, ik vond het lijken op Kusadasi en Ria op Gibraltar. We wilden nog steeds een keer giros eten en dat hadden ze hier, dus besloten om een late lunch te gebruiken in de haven. De giros was goed van smaak, maar niet warm, net als de patat. Gewoon een vreetschuur, helemaal ingericht om de toeristen van de cruise-schepen snel van een maaltijd te voorzien, jammer!!

Vandaag nog een dagje doorgebracht aan de haven. Niet omdat het hier zo lekker rustig is, maar omdat er heel veel te zien is. Van hieruit worden allerlei excursies georganiseerd, o.a. naar Pyrgos en Olympia, vooral voor de reizigers van de cruise-schepen. We staan hier op een grote parkeerplaats, waar ook heel veel bussen staan geparkeerd en waar het treintje naar Olympia vlak naast loopt. De 2 cruise-schepen die hier gisteren lagen zijn beide gisteravond ook weer vertrokken, maar vanmorgen kwamen er weer 2 nieuwe. Vanmiddag zijn we met Appie en Ria met een taxi naar een hooggelegen terras gereden, waar we even wat gedronken hebben en een mooi uitzicht hadden op de haven. Terug bij de camper besloten om er hier nog even één te drinken. Gisteravond kwam de havenmeester langs om geld te halen, want we staan hier aan de stroom. Hij had z’n hondje bij zich, die zich gewillig aan liet halen en vervolgens vrolijk achter de auto van z’n baasje aanrende. Toen we aan de borrel zaten kwam de havenmeester weer langs, maar zonder hond, dus wij vroegen waar die was. Bleek ie eerder op de dag doodgereden te zijn door een taxi; hij had hem in de auto liggen en liet hem ons zien. We waren allemaal een beetje van slag. Vervolgens hoorden we ook nog dat het lichaam van Anne Faber was gevonden. Al met al een dag met een dubbel gevoel.

Ook vandaag zijn we nog in de haven gebleven. We hebben in deze 3 dagen 6 cruise-schepen zien komen en gaan. Als de boten weg zijn is het ook meteen gedaan in het dorp. De meeste winkels gaan dicht en ook veel restaurantjes houden het voor gezien. Alleen aan het water zijn er nog een paar geopend, maar hier zitten zo weinig mensen dat dat volgens ons niet uit kan. We hebben nog een beetje zitten dubben of we nu vanuit Igoumenitsa of Patras de boot zullen pakken naar Ancona, maar hebben nu besloten dat het Patras wordt en die plaats ligt inmiddels op minder dan 100 km.

Zaterdagmorgen wilden we verder rijden naar Kastro, maar eerst moest er nodig weer ingekocht worden, dus terug naar Pyrgos en naar de Lidl. Om bij de Lidl te komen moesten we weer dwars door het centrum, qua wegen niet zo’n probleem, maar dat dubbel-parkeren van die Grieken…….. het lijkt wel een nationale sport!! Het is ook nog eens zaterdag, dus druk in de stad, maar ook bij de Lidl. Toen we de campers eindelijk geparkeerd hadden werden we direkt belaagd door een groep bedelende zigeuner-kinderen. Op de parkeerplaats zagen we ook de Nederlandse camper “Sun-Ti” weer staan. We spraken haar binnen nog even, hij was, vanwege de zigeuners, bij de camper gebleven. Toen we de boodschappen weer binnen hadden en een paar van die gypsy’s van ons af hadden geslagen, zo’n 50 km noordwaarts gereden naar Kastro. Dit bleek een plek achter de duinen aan het strand, maar nogal afgelegen, dus besloten door te rijden naar Kytilini, ongeveer 12 km verder. Hier konden we wel aan het strand staan, maar Appie wilde toch nog even bij de haven van Kytilini gaan kijken. Wij wilden hier wel blijven, dus ons geïnstalleerd en een boterhammetje gegeten. Vervolgens appte Ria dat zij aan de haven wilden blijven en dat er nog meer campers stonden. Omdat het hier wel erg afgelegen is en we hier helemaal alleen staan, toch maar besloten om ook naar de haven te rijden. We staan hier nu op een stukje strand vlakbij de pier waar vandaan de veerboten naar Zakyntos en Kefallonië vertrekken, ook weer een mooi plekje!!

Ook zondag nog hier blijven staan. We zijn eens even wezen kijken bij de kantoren in de haven en een retourtje Zakyntos met de camper kost zo’n € 120,--. Die houden we in gedachten. Er varen volgens ons 2 of 3 verschillende maatschappijen naar die 2 eilanden en het loopt lekker door, ondanks het naseizoen. Het is niet giga-druk, behalve zondagavond, toen kwamen er toch in één keer heel wat auto’s van die boten.

Maandagmorgen zijn we doorgereden naar een camping in Kato Alissos, ongeveer 20 km voor Patras. Wij hebben onze camper hier neergezet, even gekeken of we satelliet hadden, en ondanks alle olijfbomen was dat het geval. Hierna zijn we bij Appie en Ria in de camper gestapt en zijn we naar de haven in Patras gereden om te proberen een ticket te boeken voor onze terugreis. Die haven van Patras is behoorlijk groot, maar op een gegeven moment zagen we dat we in de South Port moesten zijn, maar geen duidelijke aanwijzingen, dus je moest je eigen weg een beetje zien te vinden. Uiteindelijk hebben we gevonden waar we moesten zijn en uiteindelijk bij Minoan Lines een overtocht geboekt voor morgen. De camper konden we niet onbeheerd laten staan, want er lopen hier toch wat duistere figuren rond. Appie en Ria herinnerden zich van hun vorige reis in Griekenland, de vluchtelingen die zich in, op of onder auto’s probeerden te verstoppen, maar wat er nu rondliep was voor ons niet echt duidelijk, zijn het nu vluchtelingen of zigeuners. We wilden eigenlijk “camping on board” proberen te boeken, waarbij je in je eigen camper kunt overnachten, maar dit was niet mogelijk. We hebben nu “camping on board”, maar overnachten in een binnenhut; nou ja, we zien wel. Omdat we nu weer op een camping staan hadden Ria en ik vandaag nog even een keer willen wassen, maar de terugreis is nu vroeger dan we verwacht hadden en voordat we terug waren op de camping, was het te laat om vandaag nog een wasje te draaien, dus dat zien we ook wel weer!!