Terug in de Heuve
Door: Carolien
Blijf op de hoogte en volg Carolien
22 Oktober 2017 | Nederland, Zutphen
Tegen 11.30 uur van de camping vertrokken richting haven, maar eerst langs de Lidl in Patras, want die hadden we nog niet gehad. Nog even een spannend momentje bij de Lidl, want Jan had de sleutels in de auto laten zitten en de reservesleutel, die ik gelukkig altijd bij me heb, leek eerst niet te passen. Maar gelukkig, na een beetje doordrukken, kregen we de boel toch open, pffff!! Verder naar de haven, waar we even in wilden checken en daarna nog een paar uurtjes aan het strand wilden gaan staan. Toen we op de parkeerplaats stonden zagen we weer een hele groep vluchtelingen over een hek heen klimmen en zo ongeveer de parkeerplaats bestormen, waar vlakbij ons een paar vrachtwagens stonden. Ze doken er met zn allen onder om te kijken of er een plek was waar ze zich konden verstoppen, zich er niets van aantrekkend dat wij, en nog een aantal toeristen, dat allemaal zagen gebeuren. Daarom maar weer besloten dat Appie bij de campers zou blijven en Ria en wij ons gingen inchecken. Dat ging op zich allemaal heel snel, maar we hoorden dat we ons al om 16.00 uur bij de boot moesten melden en inmiddels was het al 13.30 uur, dus maar niet meer naar het strand; we moesten nog wat eten en een tasje inpakken voor de overnachting in de binnenhut. Terug bij onze camper zegt Appie: “Jan ik zol maer es ff onder de camper kieken” . Ik denk, die man zit weer te ouwehoeren, maar verdomd, had er zich een vluchteling onder onze camper verstopt, en wel zo dat Jan hem niet eens meteen zag zitten. Als je door de douane gaat wordt iedere wagen ook gecontroleerd; ze komen binnen kijken en we moesten de garage openen, maar ze keken bij ons niet onder de auto. Al met al hangt er een beetje een naar sfeertje op deze plek. Af en toe komt er een politiewagen met loeiende sirene als een gek over het terrein rijden en dan zie je al die mannetjes weer vliegensvlug over dat hek heen klimmen. Tegen 16.00 uur naar het terrein gereden, waar behalve onze boot, ook nog een boot van Anek/Superfast, lag en nergens aanwijzingen waar we moesten gaan staan. Uiteindelijk op de goede plek gekomen en toen bleek dat Minoan, behalve via Igoumenitsa naar Ancona, hierna ook nog doorvoer naar Venetië. Op zich voor ons geen probleem, maar al die auto’s stonden wel door elkaar. Toen het op een gegeven moment begon te rijden, moesten eerst alle auto’s, campers en vrachtwagens voor Venetië aan boord, dus die moesten overal tussen uitgeplukt worden. En het duurde en duurde maar en wij snapten er niets van. Pas tegen 18.30 konden wij een keer gaan rijden en toen bleek pas de chaos op het dek waar je moest gaan staan. De één moest op het dek keren, de ander moest achteruit parkeren en de volgende weer vooruit, Griekse chaos alom. Wij moesten achteruit parkeren en dat ging met een heleboel gebaren en veel geschreeuw gepaard. Uiteindelijk stonden we zo strak tegen de wand, dat mijn deur niet meer open kon. Gelukkig kwam er aan de andere kant naast ons een klein busje te staan, zodat we aan de bestuurderskant nog uit konden stappen. Een dek hoger kregen we de sleutel van onze hut, echt zo’n claustrofobisch geval zonder raam, waar je niet echt vrolijk van wordt. Op het dek nog wat gedronken, een blikje bier voor € 4,-- en een wijntje idem dito. Wij hadden wat biertjes en wijn mee naar de kamer genomen, dus die heeft Jan vervolgens maar opgehaald. Uiteindelijk zijn we al bijtijds naar onze hut vertrokken.
Al met al hebben we nog wel redelijk geslapen. We hadden wat broodjes meegenomen en een thermoskan warm water, zodat we koffie konden maken. Verder een dag hangen, stukje lopen, zitten en nog meer hangen. Tussen de middag naar de eetzaal voor een lunch, die redelijk was. Hierna zijn we nog een poosje naar onze hut gegaan, maar om 14.00 uur werd er omgeroepen dat alle passagiers voor Ancona hun hut moesten verlaten. Om 15.30 uur plaatselijke tijd (de klok moest een uur terug) kwamen we aan in Ancona en moesten we naar onze camper. Toen we eindelijk op het goede dek waren, wat al niet meeviel, omdat je niet van het ene naar het andere dek kon lopen, was het bijna onmogelijk om bij de wagens te komen, zo strak was er geparkeerd; we moesten slalommend en wringend tussen de vrachtwagens door. Eenmaal in de camper waren we al snel aan de beurt om te rijden, wederom met veel gebaren en geschreeuw. Na de douane, waar we weer gecontroleerd werden, even gestopt om te overleggen en besloten zo’n 30 km door te rijden naar Senigallia. Hier staan we nu langs een vrij drukke weg op een soort parkeerplaats; weg zijn de mooie blauwe Griekse baaien. Maar goed, het is maar voor één nachtje, morgen gaan we weer verder.
Dat uur tijdverschil kregen we toch mee, we waren donderdagmorgen al vroeg klaarwakker en zijn om 08.00 uur maar opgestaan. Gisteren op de boot hadden we niet heel mooi weer, veel wind en weinig zon, maar toen we aankwamen in Ancona scheen de zon volop. Onze vervolgreis wilden we dan ook af laten hangen van het weer, blijft het mooi dan blijven we hier in Italië nog wat hangen, anders rijden we door. Appie en Ria wilden doorrijden naar Garda, wij hadden gisteren bedacht om via de kustweg richting Venetië te rijden. Toen we vanmorgen opstonden was het echter fris en erg mistig. Gisteren hadden we een stuk van die kustweg gereden en dat had veel weg van de Griekse wegen, veel hobbels en gaten. Daarom besloten ook maar snel-/tolweg te nemen en richting Oostenrijk te rijden. Onderweg heel wisselend weer gehad, soms zon, dan weer bewolking en zelfs een beetje regen. Het was best een drukke route met héél véél vrachtverkeer. Tegen 14.00 uur waren we ter hoogte van Garda, maar besloten nog een poosje door te rijden. Uiteindelijk zijn we terechtgekomen op een camperplek in Gorgazonna, 20 km na Bolzano, bij een wijnboer. De toegangsweg was weer dusdanig sneeky dat Jan eerst maar even is gaan kijken, daarom was een Duitser ons voor om op een plekje op het gras te staan. De eigenaar, die op een balkon stond (als in Romeo en Julia), zei tegen Jan dat ie maar een plekje moest zoeken, maakt niet uit als het maar voor één nacht is. We staan nu voor een schuur op het verharde gedeelte en, boven verwachting, hebben we satelliet. De Duitser die ons voor was is weer vertrokken omdat hij geen satelliet had. Ieder voordeel heb zn nadeel!! Met de telefoon heb ik hier geen bereik, dus ik kan Appie en Ria niet laten weten waar we staan, nou ja, morgen zien we wel verder.
Sinds we in Italië zijn hebben we pas echt het idee dat het herfst is en dat voornamelijk vanwege de vele kleuren in de natuur. Toen we vanmorgen opstonden was het 7 graden, dus daaraan merken we het nu ook. Vandaag wilden we via de Reschenpass en de Fernpass naar het noorden van Oostenrijk rijden, oftewel door het smalste gedeelte van Oostenrijk. Appie had het er steeds over dat hij deze route nog een keer wilde rijden omdat hij hem zo mooi vond, dus daarom hebben wij ook besloten om deze weg te volgen. En wow, het was schitterend. Het was ook een uitgelezen dag, strakblauwe lucht en weinig wind. We staan nu op een cp in Heiterwang, middenin een skigebied en vlak voor de Duitse grens. Onderweg hebben we kontakt gehad met Appie en Ria en zij zijn ook deze kant opgekomen. Tegen 16.30 uur waren ze hier en konden we nog net, voordat de zon achter een berg verdween, happy hour houden.
Omdat het de laatste 2 dagen ’s nachts behoorlijk koud is, kunnen we de verwarming wel weer aan hebben; maar guess what, die doet het niet!! Gisteravond hadden we in één keer ook geen warm water meer, terwijl we ’s middags allebei nog onder de douche waren geweest. Appie dacht dat het misschien een zekering in de verwarming was, maar wij hadden onze twijfels omdat de foutcode een ander probleem aangeeft. Jan wilde vanmorgen toch even kijken of het de zekering zou kunnen zijn. Dat was nog een hele operatie, want dat ding zit in de garage en die staat helemaal vol. Uiteindelijk bleek dit ook niet het probleem. Al met al was het 10.00 uur voordat we vertrokken. De van Zeijstjes waren al om 08.00 uur op pad gegaan en onderweg appten ze dat ze wilden proberen naar huis te rijden. Het was behoorlijk druk onderweg, waarschijnlijk ook vanwege de herfstvakantie en we zijn dan ook 3 x in een file terechtgekomen. Jan wilde graag doorrijden tot Grubbenvorst bij Venlo, maar in de laatste file begrepen we wel dat we daar dan in het donker naar toe zouden moeten rijden. We wilden een cp met stroom zodat we de elektrische kachel aan konden doen vanavond en lang niet alle cp’s hebben stroom, dus ik wilde ook niet te lang wachten. Een plekje gezocht net voorbij Mainz in Stromberg, waar plek is voor 6 campers en waar we tegen 16.30 uur waren. Op de stroompaal stond dat deze defekt was, maar wij zagen dat een andere camper was ingeplugd, dus even proberen. 3 van de 6 lampjes branden en daar stond gewoon stroom op, je kon er alleen geen geld ingooien, nou ja, geen probleem. Al met al een prima plekje en we zijn meteen aan ons happy hour begonnen, maar nu met zn tweetjes.
Gisteravond om 22.00 uur was het afgelopen met de stroom. Alleen ons lampje was uit, de andere 2 brandden nog, maar deze dozen waren inmiddels allebei bezet. Vanmorgen was wel alles uit, dus ik weet niet hoe lang die 2 andere campers nog stroom hebben gehad. Toen Jan water op wilde zetten bleek de LPG op. Gelukkig had hij gisteren, toen ie de garage uitgepakt had om bij de kachel te kunnen, de reserve butaanfles verwisseld met de lege, dus kon hij vanmorgen direkt overschakelen van LPG op butaan. Toen hij dat had gedaan ging er bij hem een lampje branden, hé……zou de kachel het daarom niet doen. En ja hoor, we konden hem zo aanzetten. De foutcode vermeldde o.a. ook “gasdruk”, dus als de fles bijna leeg is, waarschijnlijk niet genoeg druk voor de kachel. Weer wat geleerd. Tegen 09.15 uur vertrokken voor de laatste etappe van ongeveer 340 km. Nog even getankt, bij Hünxe wat gegeten, boodschappen gedaan bij AH en tegen 15.30 waren we weer in de Heuve. We zijn 2 maanden (van 23 augustus tot 23 oktober) weggeweest, zijn door 9 landen gekomen, hebben 5800 km gereden en hebben op 37 plaatsen gestaan. Het was TOP!!!!!
-
22 Oktober 2017 - 18:12
Ria:
Leuke verhalen Carolien en welkom thuis -
22 Oktober 2017 - 19:43
Ria Van Zeijst:
N u wij hebben het ook gezellig gehad met jullie veel samen meegemaakt en wij zijn in middeels ook veilig thuis ondanks dat we op veel punten anders denken kwamen we er toch altijd goed uit en is er geen onvertogen woord gevallen jammer dat het voorbij is de tijd gaat toch snel en de weken waren zo voorbij en ze waren heeeeeel gezellig wat we het meeste zullen missen dat je naast elkaar kunt staan en toch gewoon jezelf kunt blijven en natuurlijk onze middag borrel proost Jan en Carolien -
22 Oktober 2017 - 21:53
Ciindy Schut:
welkom thuis!! -
26 Oktober 2017 - 17:08
Thea Van Broekhuijsen:
Prachtige belevenissen zigeuners uut de de Heuve.
Dank voor je leuke verslagen Carolien
Nu genieten van de mooie beelden van de verbouwingen aan de IJsselbrug groet ons Thea.
-
22 Maart 2018 - 21:32
Frans Kwinten:
Hebben jullie de camper nog?
gr.
frans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley