Bangkok, River Kwai, Koh Tao, Koh Samui

In Chiang Mai nog een dag wezen ziplinen met Joke en Ton; super. Op zo'n drie kwartier rijden van ons hotel was in een prachtig gebied een mooi parcours uitgezet. We hebben aan 35 tot 40 van die kabels gehangen, van een paar platformen moesten we abseilen en er was een brug, van tussen touwen gespannen plankjes, waar we overheen moesten. De jongens die ons groepje van 7 begeleiden deden er alles aan om het zo leuk en spannend mogelijk te maken. Toen we 's middags terug bij het hotel nog even een biertje wilden drinken, hoorden we dat het vandaag Buddha-dag was. Wat dat verder precies inhoudt weet ik niet, maar het betekent in ieder geval dat er tot middernacht geen alcolhol wordt geschonken c.q. verkocht; dat drukte de stemming enigszins. 's Avonds voorlopig afscheid genomen van Joke en Ton; zij blijven nog in Chiang Mai, wij vertrekken naar Bangkok.

We hebben dit keer gekozen voor de dagtrein. Deze vertrok 's morgens om 08.50 en als ik dit stukje schrijf is het 16.00 uur. Als het goed is zijn we tegen 19.30 uur in Bangkok.

De treinreis was op zich prima, ware het niet dat er een stel Engelse gezinnen met kinderen achter ons zaten, dus of een bende geschreeuw omdat ze lol hadden, of een bende gejank!! Uiteindelijk waren we om 20.00 uur in Bangkok. Even wat gegeten en vroeg naar bed want de volgende morgen werden we om 06.20 uur al weer opgehaald voor onze trip naar Kanchanaburi.

We hebben daar 2 mooie, maar inspannende en indrukwekkende dagen gehad, waarbij we het Thailand-Burma Railway Centre, een museum over de aanleg van de spoorlijn, een oorlogsbegraafplaats en de brug over de River Kwai hebben bezocht. Hierna werden we met een longtailboot naar De River Kwai Jungle Rafts gebracht. Dit "floatel" is gebouwd op houten vlotten en bestaat helemaal uit hout en bamboe. Er zijn bijna 100 kamers op twee drijvende vleugels, iedere vleugel heeft zn eigen restaurant. Er is geen elektriciteit, dus 's avonds gaan er olielampjes aan. Het floatel ligt op een schitterende locatie, midden op de Kwai rivier, super. 's Middags hebben we nog een dorpje bezocht van de Mon en 's avonds na het diner een optreden van traditionele Mon-dansers. Gelukkig duurde dit niet zo lang, want de dansers werden begeleid door een soort Gamelan-orkest, waarbij ik altijd het idee heb dat iedereen maar een beetje voor zichzelf zit te improviseren; een geweldige klereherrie.

De volgende morgen naar De Hell Fire Pass, het moeilijkste stuk van de Birma-spoorlijn. De krijgsgevangenen moesten hier met de hand de rotsen weghakken. Zoals we dat inmiddels gewend zijn, hebben de Thai, ook hier bij de River Kwai, overal marktjes opgebouwd. Hierna nog een stuk met de trein over de oude spoorlijn met de oude houten viaducten en daarna terug naar Bangkok.

Inmiddels zitten we in het zuiden in Koh Samui, ff een weekje zonder gereis, want we hebben in wat treinen, bussen en boten gezeten de afgelopen week, pfff!! Vanuit Bangkok hebben we de nachttrein genomen naar Chumpon. Dit was niet het eindstation, dus we kregen het advies om, als de trein stopte tegen 04.00 - 04.15, we maar uit moesten stappen, want dan waren we er. De trein stopte om 04.00 uur, dus wij willen uitstappen, maar toen waren we nog helemaal niet in Chumpon; daar kwamen we uiteindelijk om 04.45 uur aan. Tot nu toe was het allemaal prima geregeld met de tickets en vouchers die we hadden, maar hier was dat even minder duidelijk. We hadden een treinticket tot Chumpon en een bootticket naar Koh Tao en verder een beschrijving dat "de bus staat u bij aankomst in Chumpon op te wachten". Nu was uiteindelijk de halve trein hier uitgestapt en die mensen gingen allemaal naar 2 bussen die om 06.00 uur zouden vertrekken, dus wij maar met de massa mee. Toen we weg zouden gaan werden de tickets gecontroleerd en kregen wij te horen "this is not from my company, get out". Nu zijn we normaal nooit de eersten die instappen, maar dit keer natuurlijk wel zo ongeveer, dus onze bagage lag onderop. Chaos alom, alle bagage er weer uit, haha. Toen we onze koffers hadden zijn we er maar snel vandoor gegaan. Uiteindelijk bleken we met een minibusje naar de pier te gaan.

Op Koh Tao zijn we een dag met een boot naar verschillende snorkellokaties geweest. Maar voordat we weg waren, wat een chaos. Je komt daar met ongeveer 70 man tegelijk aan en die Thai hebben nog een hele handmatige administratie, dus allemaal namen invullen enz, waarna iedereen een rose draadje om zn pols kreeg. Eén van die gastjes stond daar te schreeuwen dat het er eerder op leek dat we vrijwillig dienst hadden genomen in het Thaise leger, dan dat we een leuke excursie gingen maken. Heb ook even tegen hem gezegd "take it easy man, this is our holliday", maar hij schreeuwde gewoon door. Vervolgens wilde ie dat iedereen nog een keer 100 bath betaalde, zonder dat hij ons duidelijk kon maken waar dit nu precies voor was. We gingen naar een eiland en als we niet betaalden mochten we niet mee en moesten we op de boot blijven. Nou zegt Jan, prima wij blijven wel op de boot. Eigenlijk was Jan er helemaal klaar mee en wilde terug naar het hotel, maar dat heb ik nog net kunnen voorkomen. Uiteindelijk werden we verdeeld over 2 boten. De mensen met een enkel rose draadje naar de één en degenen met een dubbel rose draadje naar de andere boot. En guess what, Jan had een enkel draadje en ik een dubbele, haha, weer chaos, want toen was er één te veel voor de boot. Ik weet niet wat er voor bijzonders was op dat bewuste eiland, alleen dat daar tig boten tegelijk aankwamen en de mensen in file het eiland op gingen. De schreeuwlelijk bond vervolgens helemaal in en kwam steeds vragen of papa en mama oke waren en dat we naar een mooie lokatie gingen "de Japanse tuinen", waar we konden snorkelen.

Op Koh Tao zaten we in een mooi resort, allemaal huisjes direct aan zee. De kamers waren wat verouderd, maar de ligging maakte veel goed. Het was er schoon en alles was weer aanwezig, tig handdoeken, zeep, shampoo, bodylotion, douchemutsjes, waterkoker, koffie enz. Alleen ligt niet alles altijd daar waar je het verwacht, dus ik had Jan een kopje koffie geserveerd met een koekje, wat een zeepje bleek te zijn, haha.

Vanmorgen met de boot vertrokken naar Koh Samui en alweer zo'n chaos, wat een mensen. In dit soort situaties krijg ik echt het idee dat het tourisme Thailand een beetje boven de kop is gegroeid. De meeste mensen moesten nog tickets kopen en die zag ik vervolgens allemaal met een sticker op hun shirt lopen. Dat was ook het geval toen het mis ging met de bus, dus toen er niemand meer voor het loket stond, ben ik voor alle zekerheid maar even gaan vragen en kreeg ik een rode sticker (er waren verschillende kleuren). Op die boot natuurlijk ook een grote chaos met al die bagage die daar bovenop elkaar ligt. We vertrokken met een half uur vertraging en zouden er ongeveer 2,5 uur over varen. Tegen 12.45 uur legden we aan en ging bijna iedereen van boord, dus wij ook. Ik was al weg met mn koffer, maar toen ik achterom keek zag ik Jan druk in gesprek met een mannetje van de boot. Ik weer terug, bleek dat we nog helemaal niet op Koh Samui waren. Gelukkig had dat mannetje onze rode sticker gezien hihi. Op Koh Samui bleek er geen auto klaar te staan. Na wat heen en weer gebel bleek deze een ongeluk te hebben gehad, dus moesten we wachten op een andere auto. Dit duurde gelukkig niet lang en zijn we nu dus aangekomen in het Koh Samui First Bungalow Beach Resort. Een geweldige plek aan zee met een stuk privé-strand, dus hier gaan we ons wel een weekje vermaken.